Posted in complaining, Δες το αλλιώς, studies, tagged griots, πανεπιστήμια, συνταγή, φυγή, φυλακή, φωτιά, Βιέννη, Δεκέμβρης, απόδραση, αίτηση, αλέξανδρος, γρηγορόπουλος, δολοφονία, ελπίδα, εξωτερικό, εξέγερση, μπάτσοι, μέλλον, μίσος, μεταπτυχιακό, νεκρός, master, msc on December 14, 2008| 11 Comments »
Συστατικά:
Posted in complaining, Ημερολόγιο: Who we are, tagged fuck, σκέψεις, τμήμα, φρίκη, φυγή, χέσε, χειρότερο, χούντα, ΚΟΚ, κλήση, λεωφορειολωρίδα, μπάτσοι, μπατσοκρατία, ουστ on October 5, 2008| 10 Comments »
(..συνέχεια από το προηγούμενο)
Τι θα ήταν χειρότερο? Τι θα ήταν χειρότερο να έχει συμβεί?
Κάθισα να σκεφτώ, και κάθισα ώρες μπόλικες. Και μετά, όταν σηκώθηκα και πήγα όπου είχα να πάω και έκανα ότι είχα να κάνω, συνέχιζα να σκέφτομαι. Σκεφτόμουν τι σκατά μπορεί ν
α είχε συμβεί, πάλευα να θυμηθώ, γιατί η μνήμη μου – ή καλύτερα, η απουσία της – είναι και παροιμιώδης. Πάλευα να θυμηθώ τι άλλες παραβάσεις έχω κάνει “γενικά”, πόσους πόντους μπορεί να έχω μαζέψει συνολικά και αν είναι δυνατόν να έχω φτάσει τους 25, πόσα “βαθιά πορτοκαλιά” μπορεί να πέρασα τον τελευταίο μήνα και αν ίσως υπάρχει κανένας που θα μπορούσε να με έχει καταγγείλει για κάτι και να μην το ξέρω. Το μυαλό μου πήγε πραγματικά, παντού..
Μα όλες αυτές οι σκέψεις μου καλύπτονταν από έναν γενικότερο, έναν πιο βαρύ προβληματισμό μου – τι θα ήταν χειρότερο να έχει συμβεί?
Posted in complaining, Δες το αλλιώς, tagged fuck, προσκληση, σκάλωμα, σκέψεις, τρομοκρατία, φασισμός, χέσε, χούντα, ΚΟΚ, κυριακή, κάμερα, κλήση, κουδούνι, μπάτσοι, μπατσοκρατία, μπαλκόνι, ουστ on October 1, 2008| 8 Comments »
Μία είναι η λέξη κλειδί για τα παρακάτω – χέσε. Σοβαρά. Χέσε.
Είναι κυριακή μεσημέρι, η ώρα 4 παρά, και ξαφνικά χτυπάει το κουδούνι, αυτό της κάτω πόρτας. Η μάνα μου έλειπε 3ήμερο στη Μάνη να κάνει τον περιπετειώδη αρχαιολόγο και, ως εκ τούτου, είχα ξενυχτήσει ελεεινά και κοιμόμουν ακόμα. Ανοίγω ένα μάτι, σκέφτομαι “περιμένω κανέναν? μμμ… όχι. χέστο, διαφημιστικά θα ‘ναι” και το ξανακλείνω, μονάχα για να ξανακούσω το κουδούνι, αυτή τη φορά έντονα και πιεστικά. “Ώπα λέω, ξύπνα, κάτι σοβαρό θα είναι. Λες να συνέβη τίποτα?”
Our time to leave... 