Feeds:
Posts
Comments

Posts Tagged ‘Sitia’

Συνέχεια εκ του προηγουμένου

20 – 25 Μάη | Αεροπλάνο – Λεωφορείο | Λεμεσός

Αν και κατά το ήμισυ Κύπριος είχα πολλά -περίπου 12- χρόνια να επισκεφθώ τη δεύτερη πατρίδα μου, το νησί της Αφροδίτης. Λίγο πριν μετακομίσω στη Νορβηγία αποφάσισα με αφορμή το γάμο ενός ξάδερφού μου να ανανέωσω τους δεσμούς με τις ρίζες μου. Προσγειώθηκα λοιπόν ένα μεσημέρι στο ηλιόλουστο τεμπέλικο αεροδρόμιο της Λάρνακας και πήρα το λεωφορείο για Λεμεσό. Η πρώτη πινακίδα στην εθνική οδό ενημερώνει τον αναγνώστη για την παράνομη τουρκική κατοχή στο βόρειο τμήμα τους νησιού. Οι πληγές είναι ακόμα νωπές για τους ντόπιους 😦 Η δεύτερη πινακίδα αφυπνίζει τον ξένο οδηγό. “Οδηγείτε στα αριστερά / Drive on the left”. Καθώς με παραλαμβάνει ο θείος μου με το αμάξι στο σταθμό της Λεμεσού συνειδητοποιώ ότι καταλαβαίνω τα μισά από όσα μου λέει και καθώς προσπαθώ να φορτίσω το κινητό μου αρχίζω να ανακατεύω τα συρτάρια ψάχνοντας μετατροπέα από διπολικό σε τριπολικό. Σίγουρα δεν είναι Ελλάδα σκέφτομαι. Εδώ οδηγούν ανάποδα, μιλούν άλλη γλώσσα και έχουν άλλο ρεύμα :-)!

Αν και με τους φίλους μου στην Αγία Ζώνη της Λεμεσού χαθήκαμε από χρόνια υπήρχαν πολλοί συγγενείς που με κράτησαν στα ώπα ώπα κατά τη διαμονή μου εκεί με πρώτη και καλύτερη τη γιαγιά μου που με φιλοξένησε. Χάρηκα πολύ που τους είδα όλους, ο γάμος ήταν πολύ ωραίος και το μέρος μαγευτικό (όχι τυχαία άλλωστε δημοφιλής τουριστικός προορισμός διεθνώς). Ελπίζω να επιστρέψω σύντομα.

Limassol Avenue

2 – 4 Ιούνη | Αεροπλάνο – Αυτοκίνητο | Χερσόνησος

Λίγες εβδομάδες μετά προσγειωνόμαστε στο Ηράκλειο της μητέρας Κρήτης και από εκεί με το αυτοκίνητο θα φτάσουμε στο εντυπωσιακό ξενοδοχειακό συγκρότημα Aldemar Royal Mare Village της Χερσονήσου. Εκεί θα καταλύσουμε γιατί το επόμενο πρωί θα ξεκινήσει συνάντηση για το Papyrus. Είναι η τελευταία που θα είμαι παρών και έτσι εισπράττω συγκινημένος τις ευχές των συνεργατών μου από όλη την Ευρώπη. Ανάμεικτα συναισθήματα. Αυτό που όμως είναι ξεκάθαρο είναι πως κάνουμε τα πρώτα μας μπάνια για το 2010 στην πανέμορφη παραλία της Χερσονήσου. Επιδιδόμαστε σε εξαντλητικό πινκ πονκ με το φίλο Μπάμπη και έτσι κυλά το τελευταίο απόγευμα. Παρασκευή βράδυ είμαστε πίσω στο διεθνές αεροδρόμιο “Νίκος Καζαντζάκης” και σε λιγότερο από μια ώρα είμαστε πίσω στην Αθήνα. Ο χρόνος κυλά αμείλικτος αλλά για ένα ταξίδι στην Κρήτη είσαι πάντα ευγνώμων όσο γεμάτο δουλειά και σύντομο κι αν είναι.

Sun is setting on Hersonissos horizon

1 – 8 Αυγούστου | Πλοίο – Λεωφορείο | Σητεία

Με το που παρουσιάζω τη διπλωματική μου εργασία και ολοκληρώνω και τυπικά τις υποχρεώσεις μου για το μεταπτυχιακό δραπετεύω για λίγες μέρες στην όμορφη Σητεία, για την οποία τα έχω ξαναπεί. Στα ευχάριστα πως για πρώτη φορά θα με επισκεφθούν οι φίλοι μου και συ-συγγραφείς αυτού του blog Δημήτρης και Λεωνίδας. Μεταξύ άλλων θα δοκιμάσω για πρώτη φορά cart και θα το χαρώ απροσδόκητα πολύ! Οι βόλτες με το αμάξι στην ανατολική Κρήτη δεν έχουν τέλος όπως και οι νυχτιές στα ρακάδικα ή σε σπίτια φίλων. Το τελευταίο βράδυ στη Σητεία σφραγίζεται με τη συναυλία των Locomondo στην Καζάρμα. Κυριακή 8 Αυγούστου παίρνουμε τα μπογαλάκια μας, το ΚΤΕΛ για Ηράκλειο και το καράβι για Αθήνα ούτως ώστε από Δευτέρα να τακτοποιήσουμε τα της μετακόμισης στο Όσλο.

Ermoupoli Beach

17 Αυγούστου – Σήμερα | Αεροπλάνο | Oslo

Με αυτά και με αυτά φτάνει η ώρα να μετακομίσω στο Όσλο. Εισιτήριο μέσω Μονάχου (για μια ακόμη φορά) για την πρωτεύουσα της Νορβηγίας. Η έδρα των επόμενων ταξιδιών αλλάζει. Στο εξής η αφετηρία μου είναι το Όσλο και όχι η Αθήνα. Το ταξίδι όμως συνεχίζεται και παραμένω τουρίστας στην πόλη που ζω…

Sunbathing outside of Oslo Opera

17 – 18 Σεπτέμβρη | Αυτοκίνητο | Hvasser

Με την εξαιρετική ελληνονορβηγική παρέα εδώ και τη φίλη Ματίνα να έχει έρθει στο Όσλο να με επισκεφθεί αποφασίζουμε να εκδράμουμε μια Παρασκευή για καλοκαιρινό hyttetur στο Vestfold, δυτικό τμήμα του Oslofjord. Hyttetur είναι μια νορβηγική παράδοση να εγκαταλείπουν τις μεγαλουπόλεις τους (εδώ γελάμε… :-)) και να ταξιδεύουν (tur) στην καλύβα τους (hytte). Η καλύβα δεν είναι παράγκα. Είναι μια καλοφτιαγμένη συνήθως ξύλινη κατοικία άλλοτε χωρίς ηλεκτρισμό, μπάνιο και νερό και άλλοτε με όλες τις απαραίτητες ανέσεις. Περιττές πολυτέλειες δε θα συναντήσεις παρά μια τηλεόραση με πολλά DVD γύρω της. Η Camilla μου εξηγεί σε άπταιστα ελληνικά: “μπορεί να βρέχει για μέρες…”. Η καλύβα δε στερείται και βιβλιών αλλά είναι κυρίως φτιαγμένη για να χωρά πολλούς ανθρώπους. Αξία ανεκτίμητη. Ο καιρός είναι καλός και έτσι θα κάτσουμε έξω και θα ψήσουμε μπριζόλες και λουκάνικα στο engangsgrill (μπάρμπεκιου μιας χρήσης πολύ δημοφιλές στη Νορβηγία), συζητώντας, πίνοντας μπίρα και ακούγοντας μουσική μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες. Όλα αυτά δίπλα στη φύση. Η ομορφιά του μέρους θα μας αποκαλυφθεί το επόμενο πρωί κάτω από έναν καλοκαιρινό ήλιο. Η καταπληκτική βόλτα μας θα διασχίσει μια παραλία -ο Κώστας θα τολμήσει και μια βουτιά!- , όμορφους λουλουδάτους αγρούς, γραφικά δρομάκια πλάι στη θάλασσα και θα τελειώσει στο λιμάνι σε ένα χαριτωμένο εστιατόριο. Θα πιάσει βροχή την ώρα που θα πίνουμε τον καφέ μας αλλά ο ήλιος θα εμφανιστεί και πάλι μόλις τελειώσουμε. Πίσω στο σπίτι, αυτοκίνητο και πίσω στο Όσλο. Η Αναστασία θα ονομάσει το σπίτι που βλέπετε πιο κάτω το σπίτι των ονείρων της.

Hvasser, Vestfold

6 – 7 Νοέμβρη | Τρένο – Αεροπλάνο| Stockholm

Λίγο πριν πέσει ο βαρύς χειμώνας στη Σκανδιναβία πηγαίνουμε με τρένο στην πρωτεύουσα της Σουηδίας, Στοκχόλη. Γνωστή και ως Βενετία του βορρά μας υποδέχεται με κρύο και ζωντάνια. Επιστρέφουμε με αεροπλάνο Κυριακή βράδυ. Περισσότερα για το ταξίδι αυτό μπορείτε να διαβάσετε εδώ.

17 Δεκέμβρη – 2 Γενάρη | Αεροπλάνο | Αθήνα

Με αφορμή την επικείμενη ορκωμοσία μου για το μεταπτυχιακό κατηφορίζω στα πάτρια εδάφη μέσω Ζυρίχης για χριστουγεννιάτικες διακοπές. Όλα τα αγαπημένα μου πρόσωπα είναι εκεί. Γήπεδο, γενέθλια, καφέδες, οινόμελα, ρακόμελα, φαγητό. Βόλτες σε Μοναστηράκι, Θησείο, Ψυρρή, Κεφαλάρι, Βύρωνα, Ιλίσια, Χαλάνδρι, Ελευσίνα, Κολωνάκι, Εξάρχεια, Πατήσια, Κυψέλη και δε συμμαζεύεται.. Παρά την αρρώστια και τα τρεξίματα για δουλειές περνώ καλά και λίγο αφότου αποκοιμιέται το 2010 επιστρέφω στο σπίτι μου (μέσω Φρανκφούρτης). Η συνέχεια στο timetoleave της γειτονιάς σας…

Olympic Athletic Center of Athens

Read Full Post »

Από το 2008 ταξιδεύω πολύ για τη δουλειά μου. Συγκεκριμένα έχω βρεθεί σε 22 πτήσεις προς 6 διαφορετικές χώρες (τις περισσότερες φορές προς την Ιταλία) για επαγγελματικούς λόγους. Οι εμπειρίες που αποκομίζω από αυτά τα ταξίδια είναι σημαντικές, αλλά -πιστέψτε με-  τα επαγγελματικά ταξίδια δε συγκρίνονται με τα ταξίδια αναψυχής. Στο προσωπικό μου ιστολόγιο έγραψα πρόσφατα ένα post για τα ταξίδια που έκανα το 2009. Όμως παρόλο που στήσαμε αυτό το blog για να υμνήσουμε τη φυγή και τα ταξίδια εγώ θα σας μιλήσω για την Ελλάδα και την Αθήνα.

Κάθε φορά που προσγειώνομαι στο Ελευθέριος Βενιζέλος (συνήθως βράδυ μετά από περίπου 5 μέρες απουσίας) νιώθω μια γαλήνη και πλημμυρίζομαι από θετικά συναισθήματα. Ακόμα και οι διαφημιστικές αφίσες της μπύρας “Μύθος” που μας πληροφορούν για τις ομορφιές της Ελλάδας, τα (πάνω από 6000) νησιά της και τις δεκάδες χιλιάδες ελληνικών λέξεων που υπάρχουν σε όλες τις γλώσσες του κόσμου, μου προκαλούν ένα αυθόρμητο χαμόγελο καθώς περιμένω τη βαλίτσα μου να φανεί στον κυλιόμενο διάδρομο. Κι όταν έρχεται την τσουλάω μηχανικά μέχρι τη στάση του Χ95. Μιλώντας ξανά ελληνικά, ζητάω ένα εισιτήριο.

Ξέρω πως οι άνθρωποι που αγαπώ και με αγαπούν βρίσκονται εδώ και θα κανονίσουμε να βρεθούμε σύντομα, να τους πω τα του ταξιδίου, να τους δείξω φωτογραφίες και να τους δώσω μαγνητάκια, κάρτ-ποστάλ και λοιπά αναμνηστικά δώρα. Αντικρίζω τα μέρη που γνωρίζω, τα μέρη που μεγάλωσα, τα μέρη που θα βγούμε για να φάμε και να πιούμε (καφέ το μεσημέρι και μπύρα/ρακή/vodka/κρασί/ούζο το βράδυ), για να διασκεδάσουμε, να ερωτευτούμε, να πονέσουμε, να συζητήσουμε, να περπατήσουμε, να δούμε ένα έργο στο θέατρο ή το σινεμά, να ακούσουμε μουσική, να αγναντέψουμε τη θάλασσα ή την Αθήνα από ψηλά, από το βράχο της Ακρόπολης, το λόφο του Λυκαβηττού ή της Πετρούπολης…

Athens by night

Athens by night

(more…)

Read Full Post »

Ήμουν στο λιμάνι της Σητείας, περίπου στο σημείο που φαίνεται στη φωτογραφία, πριν από 10 μέρες, όταν αποφάσισα να κάνω αυτό το post. Είχα επηρεαστεί από τον κόλπο της Γέρας και από το τραγούδι που άκουγα. Οι Mercury Rev στο Goddess on a Highway τραγουδούν “And I know it ain’t gonna last” και εκείνη τη στιγμή ένιωθα ακριβώς έτσι.

Sitias Harbor
Sitia’s Harbor

(more…)

Read Full Post »